Sunday, October 4, 2009

sinirden deliye donmeme neden olanlar

ortalama huzurlu ve mutlu hayatimda kilic ve kalkanimi kusanmama neden olan insanlari buradan sizinle paylasmaya baslamak istedim. giderek okunasi olmaktan uzaklasan bu blog da bari bir ise yarasin, mesaj versin insanlara.

- konunun populer olmasi nedeni ile listenin basina berkan'in kafasina ayakkabi teki firlatan x gazetesi editorunu koymak istiyorum. isim vermiyorum ki aratip gelen olmasin buraya. gorunce kahkahalar atan insanlarin aksine ben epey sinirlendim ve uzuldum.

- mis gibi yapanlardan hoslanmiyorum. sirf bunun ustune zamaninda bir derste bolum baskani ile epey konusuldugunu, hangisinin mis gibi yapmak hangisinin rol yapmak oldugu uzere tartistigimizi hatirliyorum. neyse, hicbir sey olamadiysam bile iyi veya kotu durdugu yeri bilen bir insan oldum hep, bundan da gurur duyuyorum gayet. herkesin aklina getirdigi ama bir turlu dile getiremedigi 'yazik degil mi sana, nasil izin verdiler buna?' sorusunu soracagim gunu de heyecanla bekliyorum.

- bana kafasinda canlandirdigi kadar deger vermedigi her bir davranisindan belli olan insanlarin, bunu inkar etmesinden hoslanmiyorum. durust olsak birbirimize daha kolay, guzel ve yasanilasi bir hayatimiz olmaz mi? sen sevdigin insanlarla sevdigin seyleri yaparak zaman gecirirsin, ben de bunun bilincine varir ve beklenti icerisine girmem degil mi?

- 95 dogumlu insanlarin bir cumartesi sabahi, bilgisayar oynamak, keman calmak, arkadaslari ile bulusmak veya ne bileyim ders calismak yerine, kendisinden 38 yas buyuk olan insanlara hesap sormaya veya sordurulmaya calismasindan, bu olaylara alet edilmesinden hic hoslanmadim.

- carsamba gunu ameliyat olmak icin hastaneye yatacak bir ese sahip olan, raporunu, mr'ini kim gorse 80 yasinda oldugunu sanan ama aslinda 52 yasinda olan ve halk arasindaki tabiri ile 'inmeli hasta' annemden, dun, bugun, yarin ya da herhangi bir gun varligini unutmak icin cabaladigimiz birinin yol actigi eylemlere karsi anlayis gostermesini bekleyen insanlardan hoslanmiyorum.

- benim uc bes sene once yasadigim hayati kopyalamak icin caba gosteren insanlara hem sinirleniyor hem de uzuluyorum. bak guzel kardesim ne o eski sevgilimden bir is cikar sana, ne de o hayatimdan cikardigim icin bugune kadar pismanlik duymadigim insanlardan arkadas olur. birak bu isleri, move on. hadi canim benim.

bu postun mesaj kaygili son post olmasini, bir daha 'aman ya ne ugrasicam' deyip gecebilecek kadar sakin olmayi, bunlari yazacak kadar sinirlenmemeyi tum kalbimle diliyorum. simdi siz de dileyin benim icin, hadi bakalim.

No comments: