Wednesday, March 7, 2012

Tuesday, December 14, 2010

Friday, August 20, 2010

gitmesen?

Wednesday, May 26, 2010

Any place looks good to me as long as you run with me away from here

The Black Heart Procession Istanbul Konseri'nin benim icin hic bir sey ifade etmedigi bir dunyada yasamak cok garip.

Wednesday, April 21, 2010

cocukluga veda..

gunlerdir babaannem ile ilgili anilarimi hatirlamaya calisiyorum. bir cok mutlu cocukluk hatirasina ev sahipligi yapmasi disinda, nedense beraberce gecirdigimiz en azindan bir gunu bile kafamda yeniden canlandiramadigim icin huzursuzdum. olumunden onceki gece hastane donusu de ruyamda, -muhtemelen olum haberi aldigimiz telefonun gelmesine yakin bir zaman diliminde, sadece hasta oldugu donemlere dair olaylari goruyordum. sonraki gunlerde zaten o telas ile kimsenin nedense herhangi bir aniyi canlandirma girisimi olmadi. onu da ayri bir yazi ile incelemek lazim zaten. 6 yasimdan beri cenaze evi gezerim, boylesini hic gormedim. elinde oyuncakla gezen 3 yasindaki cocugun gegirmesinin cikardigi ses kulaklarimdan silinmiyor. her neyse, bugun artik gelenden gidenden bezmis bir sekilde glee izlerken az once, bolumun sonunda calan 'like a prayer' hafizam icin tetikleyici vazifesi gordu. bir anda star tv karsisinda ders calisma numaralarim, ninja turtles, reklam yerine donen klipler derken 80'lerin sonunda 90'larin basinda babaanne ile buyumek basligina entry girebilecek kivama geldim. fakat bir yandan da tum bunlari hatirliyor olmam ayse ugurlu efsanesi ile birlikte cocukluguma, minderlerden yapilan satolara, canli vitrin mankenlerine, kocaman balkonlara atilan halilara, tas merdivenlere de veda ettigimi fark etmeme neden oldu. icim burkuldu biraz. mezarlikta ceren'in toprak atisinin ardindan nefes alamayisimla birlikte baslayan seruvenden cok uzak, icten ice uzuldum. ben simdilik cocukluguma veda ettim ama anne ve babasini kaybeden insanlarin cocuk olmaya veda ettigini dusunup teselli bulmaya calistim..