bir hafta sonu olmazsa olmazi..

bu aralar dogum gunu pastasi yemeden hafta sonum gecmez oldu. dun de yine bir suredir gormedigim insanlari gormeme vesile olan bir ortamda pasta kesildi mumlar uflendi. sanilanin/beklenenin aksine henuz bir teklif gelmedi. kamuoyuna bu haber o kadar cok yayilmis olmali ki, hediyenin ardindan herkes cogul konusarak tebrik etmek uzere hamle yapinca bir de basin aciklamasi yapmalari gerekti, simdi degil diye. bunun disinda her sey gayet yerli yerinde ve guzeldi. onca insanin yil icinde gorusulmese bile hic sektirmeden her sene gelebilmesini saglamak bence buyuk bir basari. katilim her yil giderek artiyor, artsin da zaten..

ben dun duydugum bir kac cumleye tepki vermeyisimden ya da aciklama yapmaya tesebbus bile etmeyisimden anladim ki su son tatil ve bir kac aydir gelisen olaylar nedeni ile super sakin bir insana donusmusum. bunda hem bu sekilde devam edersem ilerde nasil biri olacagimi gormemin etkisi buyuk hem de artik insanlari, ablamin gelistirdigi hintli formulu uzerinden, baska bir millettenmis gibi degerlendirmeye baslamamin. hakkaten bir dolu almanci ile birlikte bir saat rotar yapmis ucagi beklerken, nurofen cold'un etkisi ile carpintidan olecegimi sandigim dakikalarda, aslinda isvec'ten istanbul'a stuttgart uzerinden geliyormusuz gibi dusunmenin ne kadar etkili oldugunu hatirliyorum da simdi, en azindan bu taktik ile bana laf atan insanlarin araba camlarini yumruklamaya falan kalkmiyorum artik. ipsu sozum sana, beyhude bir caba!